معرفی اجزای سیستم صوتی خودرو

امروزه خودروهای جدید، حتی آنهایی که از نظر قیمتی در رده‌ی چندان بالایی قرار نمی‌گیرند هم، مجهز به سیستم صوتی قابل قبولی هستند. افزایش سطح انتظار مشتریان، شرکت‌های خودروسازی را مجبور به ارتقای این قسمت کرد. در این مقاله به معرفی اجزای سیستم صوتی خودرو می پردایم.

نصب سیستم صوتی خودرو برای برخی اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد به‌طوری‌که برای آن هزینه‌های چند میلیون تومانی می‌کنند تا بهترین صدای ممکن را به دست بیاورند. حرفه‌ای‌ها چنان روی سیستم صوتی کار می‌کنند که گویی جمعی از نوابغ الکترونیک دور هم جمع شده‌اند.

نام اجزا یک سیستم صوتی ماشین

ویدئوی زیر به معرفی اجزای تشکیل دهنده یک سیستم صوتی خودرو، می پردازد، که هر کدام چه کاربردی در کیفیت صدا دارند.

گیرنده‌ها یا هدیونیت از اجزای اصلی سیستم صوتی

گیرنده‌ها در واقع واحد سر و اتصال سیستم به خودرو گفته می‌شود. این‌ها مغز ارتباطی سیستم با خودرو شما هستند که در داشبورد ماشین قرار دارند. گیرنده‌های جدیدتر به عنوان سیستم‌های اطلاعاتی (infotainment system) شناخته می‌‌شوند زیرا علاوه بر سرگرمی، اطلاعات مفیدی مانند جزئیات حمل و نقل، اتصال به گوگل مپ و مسیر یابی و به روز رسانی وضعیت خودرو را به عهده دارند.

اولین رابط بین کاربر و صوتی که از خودرو پخش می‌شود، هدیونیت است. چرا کار را پیچیده کنیم؟ هدیونیت همان چیزی است که قدیمی‌ها به آن ضبط می‌گفتند. کنسول اصلی که کاست درون آن قرار می‌گرفت و بعدها سی‌دی به‌جای آن آمد. حالا هم که همه‌چیز ساده شده و با اتصال یک فلش USB یا اتصال به گوشی تلفن همراه از طریق پورت AUX هزاران آهنگ در دسترس است.

انواع گیرنده ها یا ضبط خودرو

هدیونیت‌ها به‌مرور زمان تغییرات گسترده‌ای کردند. نمونه‌های اولیه جعبه‌های سنگین و ساده‌ای بودند که تنها رادیو روی آن سوار شده بود. بعدها با پیشرفت تکنولوژی و البته ملاحظات امنیتی، کل هدیونیت را می‌شد از محفظه‌اش بیرون کشید. چند سالی که از این قابلیت گذشت، شرکت‌ها کار را برای مصرف‌کننده ساده‌تر کردند. بعد از آن فقط کافی بود که پنل یا قسمت جلویی هدیونیت را از جای خود جدا کنیم.

مدتی مدل‌های برتر هدیونیت‌ها بسته به نمایشگر آنها بودند؛ یعنی آنها که با نمایشگر رنگی بودند و به‌اصطلاح Demo دار بودند، محبوبیت و قیمتی به‌مراتب بالاتر داشتند. حرفه‌ای‌ها از پخش‌های دوطبقه موسوم به 2DIN‌ استفاده می‌کردند. این هدیونیت‌ها درواقع همان پخش‌هایی بودند که روی خود نمایشگر نیز داشتند. اغلب اندازه‌ی آنها ۶٫۱ و برخی نیز ۷ اینچی بودند.

این اواخر خودروهای پرآپشن کره‌ای و ژاپنی مجهز به سیستم صوتی هستند که نمایشگر آن به‌صورت توکار و متصل به داشبورد است. هدیونیت‌هایی که از آن به اسم InDash یاد می‌شود. علاوه بر اطلاعات موزیک در حال پخش، نمایش تصویر دوربین عقب و روی برخی نیز نمایش فیلم از دیگر قابلیت‌های آنها هستند. از نظر کارشناسی و مهندسی، هدیونیت‌ها برحسب قابلیت‌های بصری‌شان اندازه‌گیری نمی‌شوند. در حقیقت، وجه تمایز آنها خروجی آنها و قابلیت تعداد اتصال‌شان به آمپلی‌فایر، ساب‌ووفر، توییتر، میدرنج و سایر باندهاست.

ضبط یک دین  1Din

یک دین ( single DIN ) استانداردی است که توسط سازمان آلمانی ایجاد شده است ، این استاندارد به این معنا است که ارتفاع و عرض پخش خودرو از این استاندارد پیروی میکند.

خودرو سازان و تولید کنندگان پخش خودرو در سراسر دنیا از این استاندارد استفاده میکنند به همین دلیل پنل پخش خودرو به راحتی قابل تعویض است.

پخش دو دین 2Din

با اینکه این استاندارد عرض و ارتفاع پخش را تعیین میکند اما امروزه تولید کنندگان ، پنل های پخشی تولید میکنند که دو برابر بلندتر از استانداردهای دین است ، که به این واحد دو دین (Double-DIN) میگویند.

ساده ترین روش برای تشخیص یک دین و دو دین اندازه گیری آن است اگر پخش شما حدودا دو اینچ ( معادل ۵ سانتی متر ) باشد یک دین بوده و اگر دو برابر این مقیاس باشد دو دین محسوب میشود.

اگر چه پخش های دو دین ملاک های بیشتری برای یک انتخاب مناسب را دارد مانند صفحه نمایش لمسی ، آمپرهای قدرتمندتر و… ولی این ملاک ها آن را متمایز از پخش های یک دین نمیکند زیرا میتوانید به صورت جداگانه از صفحه نمایش کشویی مناسب برای ضبط یک دین خود استفاده کنید یا از تقویت کننده خارجی استفاده کنید.

اسپیکر یا بلندگو ها

در ادبیات مربوط به سیستم‌های صوتی، اسپیکر همان باند یا بلندگوست. قطعه‌ای تقریبا بزرگ که وظیفه‌ی اصلی پخش صدای خروجی توسط هدیونیت را به عهده دارد. تمام تلاش کارشناسان سیستم‌های صوتی در همین قسمت و برای بیرون کشیدن باکیفیت‌ترین صدا و البته در مواقعی بلندترین صدای ممکنه است.

پیش از آنکه بخواهیم از انواع باند خودرو صحبت کنیم، نیاز است که اسپیکر را بهتر و بیشتر بشناسیم. اسپیکرها به دو دسته‌ی اصلی کواکسیال و کامپوننت تقسیم می‌شوند. مهم‌ترین و پراستفاده‌ترین نوع بلندگوها، این دو مورد هستند. البته زیر دسته‌هایی مانند اکتیو پَسیو نیز موجود هستند که در ادامه با آنها آشنا خواهید شد.

در بلندگوهای کواکسیال همه‌چیز به‌صورت ساده در کنار یکدیگر قرار گرفته است. ووفر، میدرنج و تیوتر همگی در یک مجموعه تعریف می‌شوند. درست برخلاف آن، بلندگوهای کامپوننت از اجزای جداگانه درست شده‌اند. در سیستم‌های متعارف بازار، اکثر بلندگوها در کلاس کواکسیال هستند.

مدل‌های کامپوننت برای اهدافی مانند سیستم صوتی بسیار حرفه‌ای در خودرو، ایجاد آرایه‌ی صدا در سینماها و سالن‌های تئاتر مناسب است. باند خودروها به دو گروه اصلی دسته‌بندی می‌شوند. باندهای گرد یا باندهای بیضی (خربزه‌ای).

1- باند یا بلندگوی گرد

اسپیکرهای گرد به‌ دلیل ابعاد کوچک‌تری که دارند، موارد استفاده‌شان گسترده‌تر است. استفاده درون داشبورد جلو، روی درب‌ها و روی طاقچه‌ی عقب، ازجمله مزایای بهره‌گیری از اسپیکرهای گرد است. البته این بدان معنا نیست که این سری از بلندگوها قابلیت پخش صداهای بلند را ندارند.

اما طبق تجربه و بررسی آنچه در بازار است، باندهای دایره‌ای اغلب در سیستم‌های متوسط با هزینه‌ی مقرون‌به‌صرفه انجام می‌شود. این مدل از بلندگوها از نظر شعاع به چهار دسته ۱۰، ۱۳، ۱۶ و ۲۵ سانتی‌متری تقسیم می‌شوند. البته گروهی از باندهای گرد هم هستند که از نظر کارایی یک سر و گردن از بقیه مدل‌ها بالاتر هستند. این مدل‌ها را کامپوننت می‌نامند که در ادامه توضیح می‌دهیم.

2- باند های بیضی

اما بخش دوم اسپیکرها، مدل‌های بیضی هستند که ناگفته پیداست که محبوبیت فوق‌العاده‌ای دارند. نکته مهمی که درباره این مدل‌ها باید به آن اشاره کرد این است که باندهای بیضی خود به دو دسته‌ی اصلی تقسیم می‌شوند؛

آنهایی که قابلیت پشتیبانی از آمپلی‌فایر را دارند و آنها که خود تا حدی قابلیت افزایش و تقویت صدا را پیدا کرده‌اند. این همان نکته‌ای است که کمتر کسی به آن توجه می‌کند. درواقع تصور عامه بر این است که باندهای خربزه‌ای یا بیضی همگی این قابلیت را دارند که به تقویت‌کننده‌ی آمپلی‌فایر متصل شوند.

حتما پیش آمده که در یک خودرو وقتی صدای پخش را بالا می‌بریم، امواج در گام‌های بالا دچار تداخل می‌شوند. این همان باندهایی است که نباید آنها را به آمپلی‌فایر متصل کرد. از نظر کارشناسی باندهایی که خروجی‌شان تا حدود ۲۰۰ وات است را نباید با آمپلی‌فایر تقویت کرد. این اسپیکرها به‌تنهایی وقتی به هدیونیت متصل می‌شوند، کیفیت قابل قبولی را به اجرا می‌گذارند.

3- بلندگوی پسیو

این بلندگوها فاقد آمپلی‌فایر داخلی هستند و برای پخش، به یک آمپلی‌فایر نیاز خواهند داشت. در بسیاری از موارد این بلندگوها کاربردهایی مانند مراسم خیابانی و کارناوال‌ها، سخنرانی‌های رسمی، سالن‌های همایش و غیره دارند.

بلندگوهای پسیو با اینکه آمپلی‌فایر داخلی ندارند، اما دارای تنظیماتی در پشت بدنه برای تناسب فرکانس هستند. پسیوهای حرفه‌ای از طیف عظیمی از فرکانس‌ها پشتیبانی می‌کنند و به همین منظور به‌عنوان اسپیکرهای حرفه‌ای نیز از آنها استفاده می‌شود.

4- بلندگوی اکتیو

بلندگوهای اکتیو از یک آمپلی‌فایر داخلی به همراه کنترل‌کننده‌ی صدا بهره می‌برند. در تنظیمات قرارگرفته بر روی بدنه‌ی این بلندگوها، پیچ‌های ولوم، تنظیم Gain، تنظیم بیس و درنهایت تریبل قرار دارد. مهم‌ترین ویژگی بلندگوهای اکتیو، قابلیت‌هایی است که آمپلی‌فایر داخلی آن فراهم می‌کند.

به‌عنوان‌مثال شما دیگر هیچ نیازی به تنظیم فرکانس‌های خروجی نخواهید داشت؛ زیرا آمپلی‌فایر داخلی فرکانس‌های مناسب هر بخش را القا می‌کند. این باندها در مواقع اوج فرکانس عملکرد بهتری را از خود به نمایش می‌گذارند. پس درنتیجه خطر خرابی درایوها و درنهایت بلندگوها به حداقل می‌رسد و در هزینه‌ها بسیار صرفه‌جویی خواهد شد.

کامپوننت سیستم صوتی

کامپوننت یا به قول حرفه‌ای‌ها کامپ، نوعی از باندهای گرد است که اجزای تقویت و تفکیک صدای آن بیرون از محفظه‌شان هستند؛ یعنی شاید در ظاهر شبیه اسپیکرهای معمولی باشند ولی درواقع اجزای آن از هم جدا شده‌اند. به همین دلیل است که به آنها Component‌ گفته می‌شود.

کامپوننت در حقیقت همان بلندگوست که اجزای آن از هم باز شده و قابل‌دیدن است. درواقع کامپوننت از یک جفت ووفر و یک جفت توییتر تشکیل شده است. بدین ترتیب که فرکانس‌های پایین و رنج وسط برای ووفر و فرکانس‌های وسط به بالا برای توییتر آماده و ارسال می‌شود.

معمولا کامپوننت صدای بهتری (نه الزاما بلندتر) نسبت به اسپیکر معمولی دارد. می‌توان گفت به علت حذف فرکانس‌های مزاحم و غیرضروری، کامپوننت از لحاظ توان خروجی صدا نیز از بلندگوی هم‌تراز خود قوی‌تر بوده و می‌تواند وات خروجی بیشتری داشته باشد.

محل قرارگیری و جهت انتشار فرکانس‌ها در کابین اتومبیل یکی از دلایل ایجاد صدای سه‌بعدی و فراگیر است که این ویژگی توسط کامپوننت امکان‌پذیر می‌شود و می‌توان هر قطعه را در جای مناسب خود جایگذاری کرد.

نکته‌ی مهمی که در انتخاب این دو نوع اسپیکر نقش دارد، بخش اقتصادی آن است. کامپوننت هزینه‌ی نسبتا بالاتری می‌طلبد. هم‌چنین با توجه به چند تیکه بودن کامپوننت‌ها نصب و راه‌اندازی آنها مشکل‌تر از یک بلندگو خواهد بود.

ووفر و ساب‌ووفر سیستم صوتی

ماهیت صدا برخلاف نور که طیف است، با موج تعریف می‌شود. موج نیز از طریق فرکانس اندازه‌گیری می‌شود. از نظر فیزیک، گوش انسان فرکانس صوتی بین ۲۰ هرتز تا ۲۰ کیلوهرتز را می‌شنود. صدای ۲۰ هرتز خیلی بم است و صدای ۲۰ کیلوهرتز خیلی تیز و به‌عبارتی زیر هستند.

برخلاف تصور، آنچه ما از آنها به اسم فرکانس پایین یاد می‌کنیم، صداهای بم هستند. طبیعتا امواج صوتی با فرکانس بالا شامل صداهای زیر خواهند بود. ساب‌ووفر مخصوص فرکانس‌های خیلی پایین (۲۰ تا ۲۰۰ هرتز) است. ووفر (که در خودرو کاربرد کمتری دارد) مخصوص فرکانس‌های ۴۰ تا ۵۰۰ هرتز و درنهایت میدووفر (در سینماها و استودیوهای حرفه‌ای) هم مخصوص فرکانس‌های ۵۰۰ تا ۲۰۰۰ هرتز است.

البته این فرکانس‌ها می‌توانند متغیر باشند که این مسئله بستگی به جنس اسپیکر و همینطور مهندس طراحی دارد. ساب‌ووفرها طوری طراحی می‌شوند که صدای بین ۲۰ تا ۲۰۰ هرتز را پخش کنند؛ یعنی صداهای بسیار بم و کلفت. با وجود این قطعه، دیگر صداهایی با پایین‌ترین فرکانس را از دست نمی‌دهیم. آنهایی که به بِیس و به‌قول حرفه‌ای‌ها به موسیقی‌های پرکوبش علاقه دارند، نباید از ساب‌ووفر غافل شوند.

دستگاه آمپلی‌فایر

دستگاه آمپلی فایر، یکی از اجزای سیستم صوتی به شمار میرود، تصور عام بر این است که آمپلی‌فایر همان دستگاه تقویت صوتی است. درحالی‌که صدای تولیدی توسط هر دستگاه صوتی به‌تنهایی قابل‌شنیدن نیست؛ بنابراین صدا باید به بخشی به اسم آمپلی‌فایر فرستاده شود تا طی چند مرحله تقویت و مهم‌تر از همه تفکیک‌سازی شود.

سپس به بلندگوها در هر کانال (طیف فرکانسی) ارسال شود. فراموش نکنید خروجی آمپلی‌فایر (به قول حرفه‌ای‌ها آمپ) باید با ورودی بلندگوها یکسان باشد. اکثرا فکر می‌کنند قدرتِ بیشتر نشان‌دهنده‌ی ولوم بیشتر است. مثلا آمپلی‌فایر با خروجی ۱۰۰ وات ولوم بیشتری نسبت به آمپلی‌فایر ۵۰ وات ارائه می‌دهد.

به‌دلیل محدودیت‌های طراحی و هم‌چنین بحث هزینه، در اکثر دستگاه‌های پخش‌کننده از آمپ ارزان‌قیمت استفاده می‌شود که گاه حتی با میزان مختلف ولوم، صدای متفاوتی دارند. مثلا پخش‌کننده‌ای را فرض کنید که با ولوم کم، صدای آن بم و با ولوم متوسط، صدای آن خوب و درنهایت با ولوم زیاد صدای آن تیز می‌شود. این یک ترکیب مرگبار از نظر یک کارشناس سیستم‌های صوتی است.

توییتر در سیستم صوتی

حالا که با مباحث مربوط به فرکانس و سطوح صدا آشنا شدید، دیگر به‌خوبی می‌دانید که برای پخش صداهای زیر، نیاز به سخت‌افزاری ویژه است. اغلب بلندگوها حتی نسخه‌های معمولی بازار قطعه کوچکی به اسم Tweeter (با تلفظ صحیح توییتر که به‌اشتباه تیوتر گفته می‌شود) دارند.

این وسیله برای تولید و اجرای صداهای صوتی با فرکانس بالا طراحی و ساخته شده است. به‌طورمعمول در رنج فرکانس ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ هرتز (که معمولا بالاترین حد شنوایی انسان است) کار می‌کند. توییترهای تخصصی می‌توانند فرکانس‌های بالاتر از ۱۰۰ کیلوهرتز را نیز پردازش و پخش کنند. وجه‌تسمیه‌ی این واژه در حقیقت از بسامد بالای صدای برخی از پرندگان گرفته شده است. برخلاف ووف‌ها (صدای سگ) که نقطه مقابل توییت هستند.

شنیدن صدای خالی توییترها نمی‌تواند چندان جالب باشد. صدای فرکانس بالایی که آنها تولید می‌کند درواقع مکمل صداهای فرکانس پایینی است که ساب‌ووفر یا باندهای اصلی تولید می‌کنند. با اضافه شدن توییتر به سیستم، باندها به‌صورت اتوماتیک وظیفه‌ی تفکیک این فرکانس را از گردن خود باز می‌کنند و آن را به گردن توییترها می‌اندازند.

میدرنج سیستم صوتی

اگر دوست دارید که سیستم صوتی اتومبیل شما کامل باشید می‌توانید میدرنج را نیز به سیستم‌های خود اضافه کنید. یک اسپیکر به تنهایی می‌توانید کلیه صدای زیر و بم را پخش کند اما میدرنج به تنهایی وظیفه تولید صداهای متوسط دارد. بنابراین اگر از میدرنج در کنار ساب ووفر و تیوتر استفاده کنید می‌توانید به بهترین صدای ممکن در اتومبیل خود برسید.

اکولایزر

تقریبا مهم‌ترین قطعه برای تجهیزات صوتی شما که نقش مهمی در بهینه سازی کیفیت صدا دارد، اکولایزر است. بسته به نوع تنظیماتی که روی سیستم خود اعمال کرده‌اید، می‌توانید از یک اکولایزر خارجی یا نمونه‌هایی که درون گیرنده ساخته شده است، استفاده کنید. با استفاده از فیلترهای مختلف اکولایزر می‌توانید روی موزیک‌هایی که دوست دارید فیلتر اضافه کنید و با آن جادوی صدا را در اتومبیل خود انجام دهید.

خازن سیستم صوتی خودرو

هنگامی که ولتاژ باتری یا دینام افت میکند، خازن به داخل ورودی آمپلی فایر تخلیه میشود و کمبود ولتاژ را جبران میکند. توجه داشته باشید که تمام این مراحل در کسری از ثانیه اتفاق میفتد و خازن نمیتواند مانند باتری عمل کند و فقط افت ولتاژ های میلی ثانیه ای را جبران میکند.

مثل موقع bass زدن ساب. چون خازن بر خلاف باتری سریع پر وسریع هم خالی میشود و میتواند از افت ولتاژ های ناگهانی جلوگیری کند. بطور کلی هنگامی که جریان متناوب وارد خازن میشود، تا وقتی منبع در مدار باشد جریان در خازن برقرار است. فقط جریان دارای اختلاف فاز با منبع میشود که بستگی به فرکانس منبع و خارن دارد.

به علت مقاومت موجود در کابل اتصال بین باطری و امپلی فایر ما با افت ولتاژ در محل اتصال این کابل با امپلی فایر مواجه هستیم که این افت ولتاژ باعث کاهش توان امپل فایر وتغییر اساسی در سیگنال صوتی (کلیپینگ) و در نتیجه از بین رفتن لوازم شما خواهد شد.

خازن یک منبع ذخیره انرژی است و دارای سرعت شارژ و دشارژ بالاتری نسبت به باطری می باشد و با این عمل در مدت زمان خیلی کوتاهی میزان قابل توجهی انرژی را در زمان اوج مصرف امپلی فایر (هنگام اجرای صداهای بم شدید) تامین میکند.

 فاراد هم واحد خازنها می باشد وبیانگر حجم خازن می باشد. بصورت کلی می توان گفت خازن به افزایش عمر قطعات سیستمهایی که در آنها آمپلی فایر وجود دارد کمک شایانی می کند همچنین از از بین رفتن باتری ماشین بر اثر فشار زیاد جلوگیری می کند.

جهت آشنایی بیشتر با خازن سیستم صوتی خودرو و آموزش نحوه نصب آن مقاله زیر را مطالعه نمایید:

خازن خودرو چیست و چه کاربردی دارد؟

اینترفیس(Interface)

برای دسترسی راحت‌ تر به فایل‌های موسیقی در خودرو و دسترسی از طریق دسته‌ی کنار فرمان به ابزاری به‌ نام اینترفیس نیاز است که این امکان را با ضبط غیر فابریک خودرو به شما می‌دهد. بسیاری از شرکت‌های خودروسازی این وسیله را بر روی خودروی تولیدی خود قرار می‌دهند ولی برخی شرکت‌ها تهیه‌ی این دستگاه را بر عهده‌ی مشتری قرار می‌دهد، استفاده از این وسیله بسیار مفید بوده و باعث می‌شود با دقت و در امنیت بیشتری رانندگی کنید.

این دستگاه نوعی کنترل همه‌کاره است که در صورت قابلیت خودروی شما، می‌توانید کارهای زیادی را به کمک آن انجام دهید. با کمک اینترفیس می‌توانید به طور کامل کنترل دستگاه پخش خودروی خود را بدون نیاز به دست زدن به دستگاه پخش خودرو در اختیار بگیرید.

در حقیقت اینترفیس اتومبیل رابط بین پخش و کنترل فرمان اتومبیل میباشد که این رابط بسته به نوع اتومبیل متفاوت میباشد یعنی هر اتومبیل اینترفیس مختص خود را میخواهد. برای راه اندازی پخش غیر فابریک در مرحله ی اول باید از قابلیت نصب شدن اینترفیس بر روی ان اطمینان حاصل کرد و بعد اینترفیس مختص ان نسبت به ماشین را تهیه نمود و برای راه اندازی ان اقدام کرد.

امکان اتصال گوشی به سیستم صوتی خودرو

 یکی از مواردی که امروزه اهمیت بسیار زیادی دارد این است که سیستم پخش کننده شما بتواند با کلیه وسایل هوشمند از جمله تلفن همراه شما تطبیق پیدا کند. اگر سیستم پخش کننده شما بتواند با تلفن همراه هماهنگ باشد دیگر نیازی نیست برای پاسخ دادن به تلفن خود حتما گوشی را به دست بگیرید که جریمه‌های سنگینی نیز شامل شما شود.

بلکه به راحتی و تنها با فشردن یک دکمه می‌توانید از طریق سیستم پخش خودرو تماس‌ها را جواب داده یا حتی از منشی هوشمند خود مانند گوگل یا سیری بخواهید که شما را در جریان کارهایی که لازم است امروز انجام دهید، بگذارد. اگر در تقویم تلفن همراهتان ملاقات خاصی دارید یا لیست خرید خود را گم کرده‌اید با اتصال منشی هوشمند خود به تلفن همراهتان می‌توانید در جریان کارهایتان قرار بگیرید.

حتی نیازی نیست برای مسیر یابی از تلفن همراه استفاده کنید زیرا با استفاده از مسیر یاب سیستم پخش کننده به راحتی می‌توانید با تعیین مبدا و مقصد به جایی که در نظر دارید برسید. گاهی سیستم‌های مسیر یابی شما را از دوربین‌های کنترل سرعت، مسیرها پر ترافیک یا تصادفات جاده‌ای با خبر کرده و باعث می‌شوند که سریع‌تر به مقصد مورد نظر برسید.

مقاله پیشنهادی: ضبط اندرویدی ماشین و نحوه اتصال گوشی به پخش خودرو