دریفت ماشین چیست|آموزش نحوه دریفت زدن با خودرو

چگونه با خودرو دریفت بکشیم؟ دریفت چیست و چگونه می توان دریفت کرد. در این مقاله از کیان باتری به سراغ آن دسته از مخاطبان سایت رفته ایم که علاقه مند به خودرو و مخصوصا مهارت های رانندگی هستند. اگر شما علاقه مند به آموزش دریفت زدن و دریفت کردن با خودرو هستید با این مقاله کیان باتری همراه باشید.

دریفت چیست؟

دریفت در لغت به معنی گرد و خاک بلند کردن است و یک تکنیک نمایشی و برخی اوقات کاربردی در حوزه مسابقات اتومبیل‌رانی است که راننده با استفاده از مهارت خود، نیروی کشش را در چرخ‌های عقب و یا هر چهار چرخ کاهش می‌دهد و باعث لیز خوردن لاستیک خودرو بر روی جاده می‌شود.

دریفت زدن یک مهارت تخصصی است و راننده باید توانایی کنترل و هدایت صحیح خودرو را در زمان دریفت زدن در سر پیچ‌ها داشته باشد، در غیر این صورت ممکن است به خود و اتومبیل، آسیب‌های جدی وارد کند. بر اساس استاندارد‌های تعیین شده برای دریفت کشیدن، این تکنیک فقط بر روی آسفالت قابل انجام است، در غیر این صورت دریفت به صورت صحیح انجام نمی‌پذیرد.

مسابقه رقابتی دریفت زدن

در رقابت های دریفت رانندگان سعی در کنترل خودروی خود در چرخش به دور یک محور دایره ای دارند تا بتوانند بیشترین امتیاز را از استایل حرکات و تکنیک های مورد استفاده خود از داوران و ببیندگان کسب کنند.

زاویه دریفت، دود لاستیک، استایل خودرو، صداهای غرش بیشتر از خودرو و ثابت ماندن در مسیر پیست از جمله مواردیست که امتیازات بیشتری را جمع می کنند. دریفت درباره عبور از خط پایان به عنوان نفر اول نیست، بلکه مساله نمایش و لذت است.

انواع تکنیک های دریفت زدن

پیش از توضیح روش‌های مختلف دریفت زدن بهتر است بدانید که با خودروهای مجهز به گیربکس اتوماتیک تنها می‌توان در سطح ابتدایی حرکاتی را انجام داد، اما برای کنترل کامل خودرو در سطح حرفه‌ای به گیربکس دنده دستی و پدال کلاچ نیاز خواهید داشت.

در ادامه قصد داریم دو روش کلی hand-brake technique که به خودروهای دیفرانسیل جلو اختصاص دارد و روش clutching technique را که در خودروهای دیفرانسیل عقب انجام می‌گیرد را برایتان شرح دهیم:

1- روش استفاده از کلاچ یا Clutching Technique

انجام دریفت با خودروهای دیفرانسیل عقب (RWD) کار به‌مراتب راحت‌تری در مقایسه با خودروهای دیفرانسیل جلو است. در این‌گونه اتومبیل‌ها، راننده باید پیش از رسیدن به پیچ خودرو را در دنده ۲ قرار دهد، سپس دور موتور را در محدوده ۴ هزار تا ۷ هزار دور در دقیقه حفظ کند که این دور موتور با توجه به نوع اتومبیل و توان خروجی آن می‌تواند متغیر باشد. در این مواقع چنانچه خودرو در دنده بالاتری به‌طور مثال در دنده ۴ قرار داشته باشد، دو دنده معکوس داده می‌شود تا در دنده مناسب قرار گیرد.

پس از دست‌یابی به‌سرعت و دنده موردنظر، در گام دوم باید اتومبیل به داخل پیچ هدایت‌شده و پدال کلاچ به‌صورت ناگهانی فشار داده‌ شده و رها شود. این عمل باعث ایجاد هرزگردی در چرخ‌های عقب می‌شود و خودرو چسبندگی خود را در بخش پشتی از دست می‌دهد.

برای ادامه دریفت در طول پیچ و پیچ‌های بعدی راننده باید علاوه بر کنترل کامل فرمان، فشار وارده به پدال گاز را نیز تنظیم کند تا مانع از دور زدن خودرو شود. وقتی راننده در این حالت کنترل اتومبیل را در دست بگیرد، می‌تواند با کنترل فرمان مسیر خود را تغییر داده و پیچ بعدی را نیز با دریفت طی کند.

بیشتر بدانید: دیفرانسیل جلو بهتر است یا عقب؟ مزایا و معایب

2- روش استفاده از ترمزدستی یا Hand-Brake Technique

در اتومبیل‌های دیفرانسیل جلو (FWD) بهترین راه برای ایجاد هرزگردی در چرخ‌های عقب، استفاده از ترمزدستی است؛ این در حالی است که در اتومبیل دیفرانسیل عقب با استفاده از قدرت و گشتاور اتومبیل دریفت انجام می‌گردد و تنها در مواردی همچون دریفت‌های طولانی برای کاهش هرچه بیشتر چسبندگی از ترمزدستی استفاده می‌شود.

در روش Hand Brake Technique هنگام نزدیک شدن به پیچ، ترمزدستی کشیده می‌شود تا لاستیک‌های عقب چسبندگی خود را از دست داده و دچار هرزگردی شوند. در این زمان همانند آنچه درروش اول شاهد آن بودیم، راننده باید با چرخش فرمان به جهت مخالف پیچ و بازی با پدال گاز، ماشین خود را درون‌پیچ نگه داشته و مانع از خروج خودرو از پیچ شود.

نکات مهم دریفت زدن

به طور کلی وقتی از دریفت کشیدن و تکنیک‌های مخصوص آن صحبت می‌کنیم، اغلب مردم معتقد هستند که برای دریفت کشیدن فقط باید از خودرو‌های دیفرانسیل عقب استفاده کرد ولی امروز قصد داریم به شما آموزش دهیم که با بهره‌گیری از چند تکنیک ساده قادر باشید با اتومبیل‌های دیفرانسیل جلو نیز دریفت بزنید.

از خودرو‌های دنده‌ای استفاده کنید.

اگر قصد دارید با اتومبیل دیفرانسیل جلو دریفت بزنید، مطمئن باشید خودرویی که انتخاب می‌کنید دنده‌ای است و یک اهرم ترمز دستی سالم دارد. برای دریفت با خودرو‌های دیفرانسیل جلو باید شتاب خود را در یک سطح خوب به پایداری برسانید به همین دلیل به شما پیشنهاد می‌کنیم ضریب دنده خود را روی دنده دوم قرار دهید.

تخت گاز دریفت بزنید!

وقتی به سر پیچ می‌رسید، در حالی که شتاب اتومبیل در وضعیت مطلوبی است و خودرو به جلو حرکت می‌کند، ترمز دستی را بکشید و پایتان را تا ته روی پدال گاز فشار دهید؛ اگر فکر می‌کنید که تخت گاز رفتن ممکن است خطرناک باشد می‌توانید فشار کمتری بر روی پدال گاز وارد کنید ولی این نکته را در نظر بگیرید که شتاب کلی اتومبیل نباید کاهش یابد، از همین سو به شما پیشنهاد می‌کنیم برای دریفت کشیدن با خودرو‌های دیفرانسیل جلو، در سر پیچ‌ها حداقل پدال گاز را تا وسط فشار دهید و پایتان را تا پایان دریفت از روی پدال بر ندارید.

بیش از حد لیز نخورید!

یک دریفت استاندارد برای خودرو‌های دیفرانسیل جلو بین ۳ تا ۷ متر است و نباید زاویه لغزش لاستیک‌ها بیش از ۳۵ درجه باشد، در غیر این صورت ممکن است به ساختار کلی شاسی خودرو فشار وارد شود و اتومبیل شما آسیب ببیند؛

همچنین امکان دارد کنترل اتومبیل از دست شما خارج شود و خطر آفرین باشد، از همین سو پس از اینکه یک دریفت کامل زدید، به آرامی پایتان را از روی پدال گاز بردارید و اهرم ترمز دستی را پایین بیاورید و برای کاهش شتاب خودرو از نیش ترمز‌های متعدد استفاده کنید.

قبل از دریفت کشیدن بدانید

1. همیشه در سرعتی دریفت بزنید که کنترل کافی بر خودرو داشته باشید، در ابتدا سرعت‌های کمتر از ۶۰ کیلومتر مناسب است.
2. با دریفت زدن در مکان‌های عمومی، شرایط صدمه زدن به خود و دیگران را مهیا می‌کنید، همچنین به برگه‌ی جریمه و خواب چند روزه در پارکینگ هم فکر کنید!
3. لاستیک رُکن اساسی دریفت است. برای شروع از لاستیک‌های نو و ارزان قیمت در محور عقب استفاده کنید و هر بار بعد از تمرین آنها را مورد بازرسی قرار دهید.
4. اگر تازه‌کار هستید، قید دریفت زدن با شاسی‌بلندها را از سر بیرون کنید. این ماشین‌ها به دلیل ثقل بالایشان مستعد چپ کردن هستند و توانایی اجرای حرکات چشم‌گیری هم ندارند.
5. سیستم تعلیق خودرو، باید قبل از هر بار تمرین به صورت کامل و دقیق بررسی شود.

تیونینگ خودرو برای دریفت کردن

• ارتقا موتور

برای اجرای تکنیک های دریفت به درستی، خودروی شما حتما باید یک دیفرانسیل عقب قوی باشد ( و یا موتور آن قابلیت ارتقا زیادی داشته باشد) سبک وزن باشد و نسبت وزن عقب و جلو آن مناسب باشد.

در ضمن باید موتور را تقویت کنید و حتما وزن فلایویل را سبک کنید تا موتور سریع تر دور بگیرد. در ابتدا باید قدرت و توان موتور خودرو افزایش پیدا کند، از آنجایی که در دریفتینگ موتور تحت فشار است، بهتر است سیستم خنک کننده هم ارتقا یابد. توربو شارژ و سوپرشارژ از ملزومات آن هستند.

• سیستم تعلیق و تایرها

سیستم فنربندی (Suspension) هم باید توسط استرس بار جلو و عقب محکم و کامل شود. خودروهایی که در آنها سیستم مک فرسون به کار رفته بسیار مقبول تر هستند. در ضمن مهم ترین مورد یک دیفرانسیل لغزش محدود LSD (Limited Slip Differential ) است. استفاده از این دیفرانسیل در دریفت در پیچ های S بسیار حیاتی است. این دیفرانسیل قدرت را به چرخ هایی که چسبندگی آنها زیاد است می فرستد.

در ضمن در خودروهای جدید باید هرگونه سیستم کنترل پایداری (مانند ESP) را خاموش کرد. به علاوه سیستم ترمز ABS نباید کار کند، زیرا برای شروع دریفت باید چرخ ها سُر بخورند. همچنین می توان باد چرخ های عقب را تا  10 psi افزایش داد، تا چسبندگی آنها با کف پیست کمتر شود. از آنجایی که در دریفتینگ تایرها خیلی زود ساییده شده و از بین می روند، معمولا در تمرین برای محور عقب از تایرهای ارزان و در محور جلو از تایرهایی با کیفیت بیشتر استفاده می شود.

آموزش مراحل دریفت زدن

در این قسمت مراحل دریفت کشیدن را یاد میگیرید با ما همراه باشید!

مرحله اول آموزش دریفت کشیدن

همانطور که بالا تر به آن اشاره کردیم در مرحله اول باید محیط و شرایط ایمن برای این کار را رعایت نمایید. بنابر این مطئنا مرکز شهر و یا خیابان ها محلی مناسب برای این کار نیستند.

یک مخروط وسط محوطه بگذارید تا اصول ایمنی رعایت شود. به سمت مخروط و دور آن برانید و ترمز دستی را  بکشید تا دور 180 درجه بزنید. این کار را آنقدر انجام دهید که از 180 درجه نه کمتر نه بیشتر باشد. با تمرینات متوالی به این نتیجه خواهید رسید و مهارت های آن را فرا خواهید گرفت.

ترمز دستی را از سرعت 48 تا 64 کیلومتر بر ساعت بکشید (سرعت های کمتر از این انرژی جنبشی ناکافی به دست خواهد داد و نخواهید توانست به مخطور برسید). و بعد سعی کنید ماشین را کنترل کنید تا توقف کند.

سرعت هر یک از این تمرین را تا زمانی که راحت بودید افزایش دهید. سعی کنید مخروط 180 درجه را هم که بالاتر به ان اشاره کردیم انجام دهید.

مرحله دوم دریفت کردن

حال ماشینی پیدا کنید را که دارای سیستم انتقال به چرخ های عقب (دیفرانسیل عقب) یا سیستم انتقال دستی باشد. به طور ایده آل ماشینتان باید ماشین مسابقه ای و حتی الامکان با نسبت نزدیک به 50/50 باشد و آنقدر قدرت داشته باشد که چرخیدن چرخ ها را حفظ کنید.

مرحله سوم: تکنیک ترمز دستی

گاز بدهید و دنده را جا بزنید. معمولا از دنده دو استفاده می شود چرا که دنده دو طیف وسیعی از سرعت را ممکن می سازد و برای تقویت گشتاور موتور بهترین دنده است.

پا روی کلاچ بگذارید.

فرمان را به داخل پیچ بگردانید طوری که انگار می خواهید از پیچ عبور کنید. و در عین حال، به طور همزمان ترمز دستی را بکشید.

بلافاصله بر روی پدال گاز فشار بیاورید، پا را از روی کلاچ بردارید و فرمان را در جهت پیچ بگردانید و از دستگاه کنترل سوخت برای کنترل زاویه دریفت استفاده کنید.

کنترل سوخت بیشتر باعث پیچ بیشتر ماشین می شود و نیز ماشین را از مرکز پیچ دور می کند.

کنترل سوخت کمتر زاویه را کاهش می دهد و به ماشین اجازه می دهد آزادانه به داخل پیچ برود.

حالا دارید دریفت می کنید!

مرحله چهارم دریفت کردن

از این تکنیک زمانی هنگام حرکت و برای افزایش زاویه و یا تقویت چرخش چرخ ها استفاده می شود.

همینکه دارید دریفت می کنید ممکن است حس کنید که ماشین زاویه دریفت و قدرت خود را از دست می دهد. اگر این اتفاق افتاد می تواند روی کلاچ فشار بیاورید تا سرعت چرخش چرخ ها را افزایش دهید. این مشابه شیفت قدرت است و در اصل دارید سعی می کنید صدای جیر تایرها را تکرار کنید.

حالا وارد دریفت شوید.

حالا که هنوز قدرت دارید، چند بار پایتان روی کلاچ بگذارید و از روی آن بردارید تا ماشین دوباره دریفت کند.

وقتی پایتان روی کلاچ نیست، تمامش کنید.

دریفت را ادامه دهید و وقتی حس کردید که ماشین دارد زاویه/قدرت را از دست می دهد دوباره پا روی کلاچ بگذارید.

مرحله پنجم دریفت

یک محوطه ی باز و بزرگ پیدا کنید. به ماشین سرعت بدهید و تا سرعت 20 تا 30 کیلومتر بر ساعت برسانید (بسته به وسعت محوطه)

فرمان را محکم بچرخانید و گاز بدهید. اگر این کار را به طور صحیح انجام دهید باید حس کنید که عقب ماشین می چرخد و می لغزد. برای شروع دریفت فقط از کنترل سوخت استفاده کنید و بعد از آن باید از کنترل سوخت مناسب برای ادامه ی پیچ استفاده کنید.

مرحله ششم دریفت کشیدن

1. به یک محوطه ی باز و بزرگ بروید.
2. ترمز دستی را بکشید و یا از ترمز پارک استفاده کنید و برای اینکه ترستان بریزد، یکی دو بار این کار را انجام دهید.
3. در وسط محوطه ی یک مخروط ایمنی قرار بدهید.
4. با سرعتی بین 20 تا 30 مایل بر ساعت به سمت مخروط برانید.

ترمز دستی را بکشید و به سمت مخروط بچرخید. بلافاصله بعد از این عقب ماشین چرخید به جهت مخالف بچرخید. به این قفل متضاد می گویند. قبل تر هم در هاو کن یو در رابطه با ان صحبت کردیم.

قفل متضاد را با همان سرعت تکرار کنید تا بتوانید ماشین خود را به خوبی کنترل کنید. این را حداقل برای چند هفته تمرین کنید تا ملکه تان شود. حوستان باشد که نباید این تمرین را در جاده ها و خیابان ها انجام دهید. هم برای دیگران خطرناک است هم برای خودتان.

به آرامی سرعت را افزایش دهید تا به سرعتی برسد که با آن راحتید. آن سرعت را بشناسید – نباید هیچ وقت بالاتر از آن سرعت دریفت کنید مگر اینکه تمرین کنید.

با همان سرعت اولیه، فرمان را به جهت عکس پیچ بچرخانید و تا سمت مخروط ( نه پیچ، چون هنوز به آن نرسیده اید) آن را تاب دهید. مانند قبل، وقتی حس کردید عقب ماشین چرخید، به حالت قفل متضاد بروید.

مرحله هفتم آموزش دریفتینگ

1. به یک پیچ با سرعت مناسب و راحت، و با دنده دو نزدیک شوید.
2. همینکه دارید به پیچ نزدیک می شوید، ترمز دستی را بکشید و سعی کنید چرخ ها قفل نشوند.
3. باید هنوز قدرت داشته باشید، سعی کنید در هر زمان از دریفت کنترل سوختتان کمتر از 1/2 نباشد.

وقتی حس کردید که ماشین دارد بیش از انتظارتان سر پیچ مستقیم می رود، و زاویه از دست می دهد، ترمز دستی را محکم تر بکشید.

وقتی ماشین انگار بیش از حد می پیچد، کنترل سوخت آن را بیشتر کنید و ترمز دستی را مقداری رها کنید. نگران نباشید. از دریفت لذت ببرید.

آسیب هایی که دریفت کردن به خودرو وارد می کند

در این بخش، آسیب هایی را که بر اثر دریفت کردن در خودرو ایجاد می شود، بررسی می کنیم.

صدمه به تایرها

احتمالاً دودی را که از چرخ ها هنگام دریفت کردن بلند می شود، دیده اید. همین دود به علت ایجاد گرما و اصطکاک زیاد حین انجام دریفت در لاستیک ها ایجاد می شود که نشان از فرسایش سریع تایر ها دارد.

از بین رفتن لاستیک ها، یکی از شایع ترین آسیب های وارد شده به خودرو هنگام دریفت است. دریفتر های حرفه ای، اغلب مجموعه ای از لاستیک ها را همراه خود دارند که به آن ها اجازه می دهد به سرعت لاستیک های خودرو را حین مسابقه تعویض کنند.

معمولاً یک جفت لاستیک، با توجه به زمان جلسه دریفت، می تواند حدود 2 تا 3 جلسه دوام بیاورد. دریفت برای لاستیک ها، به خصوص لاستیک های عقب، بسیار مضر است و هیچ لاستیکی توانایی مقاومت در مقابل بیش از 2 تا 3 جلسه دریفت را نخواهد داشت.

بیشتر بدانید: علت و جلوگیری از ترکیدن لاستیک ماشین

آسیب به موتور های توربو

یک موتور توربو، قدرت خود را از گازهای داغی که از محفظه احتراق خارج می شوند، تامین می کند. درست است که یک موتور توربو شارژ برابر گازهای خروجی با دمای بالا مقاومت خوبی دارد، اما هر عاملی که باعث شود دمای این گازها افزایش یابد، باعث آسیب به آن می شود؛ حتی گزارش هایی ثبت شده که به علت بالا نگه داشتن دور موتور، موتور توربو منفجر شده است.

آسیب های جسمی و بدنی

آخرین، اما نه کم ترین، آسیبی که دریفت کردن به خودرو وارد می کند، خسارات بیرونی و ظاهری است. تمام خساراتی که در مورد آن ها صحبت کردیم، خسارات داخلی بودند؛ اما آسیب های بیرونی به مراتب خطرناک تر هستند.

به عنوان یک راننده، هر قدر هم حرفه ای باشید، ممکن است کنترل خودرو را از دست دهید و با چیزی برخورد کنید و آسیب های شدیدی به بنده خودرو وارد شود. ناگفته پیداست که آسیب های این چنینی، یقیناً آسیب های بدنی جبران ناپذیری را نیز برای راننده در پی خواهد داشت.

در نهایت، باید بدانید که رانندگی کردن، یک عمل عمومی است؛ اما دریفت کردن، نیازمند مهارت های بالا در رانندگی و عکس العمل های سریع است. دریفت کردن، کار خطرناکی است و از دست دادن کنترل خودرو به معنی چرخش خودرو و برخورد شدید با اجسام اطراف است که حتی می تواند به مرگ منجر شود. این همان حس و حالی است که معتادان هیجان و آدرنالین را به سمت دریفت می کشاند.

اصطلاحات دریفت خودرو

• Chicane
  

یک پیچ S شکل چپ و راست ٫ نسبتا سریع که معمولا قبل از مسیر مستقیم و گاهی در انتهای آن تعبیه میشود تا رانندگان مجبور به کاهش سرعت شوند.

• Choku-Dori و Chaku-Dari

یک اصطلاح آمریکایی. دریفتی که در مسیر مستقیم انجام میشود و به نامهای تکنیک Swaying Drift و Manji نیز نامیده میشود و در حقیقت یک sliding drift طولانی در منطقه ترمز (braking zone) است.

• Countersteer
  

استفاده از فرمان برای ایجاد تعادل و ادامه حالت oversteer. وقتی اتومبیل شروع به oversteer میکند فرمان در جهت مخالف پیچ چرخانده میشود. ( فرمان عکس)

•  D1
  

یا D1 Grand Prix مسابقه حرفه ای دریفت ژاپن All Japan Professionaldrifting competittion که در نقاط بسیاری از ژاپن انجام می گیرد و داور مسابقات Keiichi Tsuchiya است. و از سال 2003 و یا 2002 وارد آمریکا نیز شد.

• Donut
  

یک حرکت نمایشی. چرخاندن چرخهای عقب حول چرخهای جلو ٫ به صورت متناوب و معمولا بصورت در جا ٫ میتوان اتومبیل را آنقدر چرخاند تا لاستیکها بسوزند و تبدیل به پودر و دود شوند.

• Drift
  

سر دادن اتومبیل با پهلو ٫ در نتیجه یک حالت oversteer و در حالتی فراتر از محدوده لیمیتهای اتومبیل و چسبندگی لاستیکها.

• Drift King

سلطان دریفت یا آقای دریفت. راننده ژاپنی Keiichi Tsuchiya و یک افسانه زنده ٫ افراد دیگری نیز این ادعا را دارند ولی بدون شک این راننده سلطان دریفت است.

• Drift Run
  

به اتومبیلهای مخصوص دریفت گفته میشود.

• (E-Braking (hand braking / side braking
  

استفاده از ترمز دستی برای انجام دریفت. چون ترمز دستی چرخهای عقب را قفل میکند برای انجام دریفت وسیله مناسبی است.

• Exhibition Drift 

هنگام دریفت هدف حداقل کاهش سرعت با حداکثر oversteer است.

 بهترین خودرو های دریفت

رانندگان حرفه ای برای مسابقات دریفت، خودروهای بسیار گران قیمتی دارند که سایر قسمت های آن را ارتقا و تیون کرده اند.  ۱۰ خودرویی که بدون ارتقا، بالانس و تعادل بالا، همچنین هندلینگ بسیار خوبی برای دریفت دارند، به ترتیب زیر می باشند:

• بی ام و M3 E36
• نیسان Skyline R33 GTS-T
• مزدا MX-5 NB
• نیسان ۲۴۰sx S14
• بی ام و M3 E46
• تویوتا  JZX-90
• نیسان ۱۸۰sx
• تویوتا  Corolla AE86
• مزدا RX-7 FD3S